نا گفته

شعریست در دلم

شعری که لفظ نیست  هوس نیست  ناله نیست

شعری که  اتش است

شعری  که میگذارد  و می سوزدم  مد ام

شعری که کینه است و خروش است و انتقام

شعری که اشنا ننماید به هیچ گوش

شعری که یستگی نپذیرد به هیچ نام

شعریست در دلم

 شعری که دوست دارم و نتوانمش سرود

میخواهمش سرود و نمی خواهمش سرود

شعری که چون نگاه  نگنجد به قالبی

شعری که چون سکوت   فرو مانده بر لبی

شعری که چون غرور  بلند است و سرکش است

شعری که اتش است

 

شعریست در دلم

شعری که دوست دارم و نتوانمش  سرود

شعری از انچه هست........

شعری از انچه بود..........

نادر نادرپور